Nieuwsbrief Nkoaranga Watoto april -september 2020
1. introductie
Het zijn speciale tijden vol met onzekere momenten en een nieuw heden. Ook in Tanzania, bij mijn collega’s en vrienden ter plaatse, in het ziekenhuis en in omliggende dorpen laat COVID-19 zijn impact na. Maar het leven gaat ook verder, ondanks de greep van het virus op de wereld. Ik breng jullie graag op de hoogte over het reilen en zeilen in het ziekenhuis, de plannen en veranderingen ….
Veel Leesplezier!
Tanya Van Braekel
2. de veranderingen
De digitalisering blijft het goed doen in het ziekenhuis. Regelmatig wordt het ganse systeem onderworpen aan een update en worden eventuele problemen opgevolgd en opgelost door de eigen IT specialist van het ziekenhuis.
Spijtig genoeg kunnen we deze bewijzen van de geweldige IT vooruitgang niet tot in uw huiskamer brengen en live tonen. Want het is eigenlijk wel mogelijk. Leden van de Raad van Bestuur van de vzw. waren tijdens een boardmeeting in september getuige dat we live kunnen inzoomen naar de werking van het ziekenhuis. Zij zagen live de patiëntenstroom, het aantal labo en RX aanvragen, een top 5 van ziektebeelden en de meest gebruikte geneesmiddelen op het scherm.
En niet enkel het CareMD digitaal patiëntendossier werd getoond, ook een bewijs van het nut van de zonnepanelen en de huidige installatie werden live gestreamd tijdens deze avond. Een teken van vooruitgang en voornamelijk ownership van het ziekenhuis.
Tijdens een volgende benefietavond tonen wij u graag deze live acties.
In een vorige nieuwsbrief sprak ik over het boren naar water. Het zou fout zijn om te zeggen dat alle waterproblemen opgelost zijn, maar een eigen functionele waterput is toch een enorme aanwinst. De grote en langdurige watertekorten horen, zoals eerder gezegd, tot het verleden.
Een update uit het weeshuis, waar momenteel 25 kinderen verblijven. Allen worden opgevolgd door de social worker, Jacqueline. De kinderen krijgen medische ondersteuning van het ziekenhuis en er wordt getracht om het contact met hun families te onderhouden in de hoop hen zo snel mogelijk te herenigen Meer en meer wil onze social worker toewerken naar een strategie waarbij de kinderen vanaf zeer jonge leeftijd kunnen worden opgevangen door familie, waarbij het weeshuis i.p.v. een residentiële setting meer een ondersteunende functie zou krijgen. Contacten, met organisaties die deze werking reeds hebben, worden opgebouwd. In het verlengde van de toekomstige aanpak, is er ook contact met een lokale English Medium school, Makumira Kilala pre- and primary school, om mogelijkheden tot samenwerking te bespreken. Wordt vervolgd….
Definitieve plannen van een speeltuin aan het weeshuis zijn nog niet helemaal af, maar enkel kort opgeborgen. Wat wel prachtig is om te zien- naast de kippetjes die ik in de vorige nieuwsbrief reeds aanhaalde, heeft het weeshuis nu ook een grote groentetuin. De kinderen krijgen verse groenten en een overschot wordt verkocht op de markt om met deze gelden andere benodigdheden aan te kopen.
3. bouwen en verbouwen
Een update over het grootste bouwproject van 2019/2020 kunnen we zeker niet achterwege laten – de nieuwe operatiezalen! In de vorige nieuwsbrief spraken we nog over kleine aanpassingen die dienden te gebeuren. Wel- heel goed nieuws- alles is af en de zalen zijn ingericht en klaar voor ingebruikname. Oorspronkelijk gingen deze al vroeger geopend worden. De hoop was echter dat de zalen officieel zouden openen in aanwezigheid van de Duitse donororganisatie die deze geweldige bouw ondersteunde. Omwille van reisrestricties door COVID-19 kon het Duitse team niet afreizen in juli 2020 en werd ondertussen ook duidelijk dat een tweede poging tot afreizen in november 2020 er niet inzat. De grote inhuldiging zal voor volgend jaar zijn, maar in samenspraak met het Duitse team werd er wel beslist om de zalen te openen vanaf 1 december 2020.
Iedereen is volop benieuwd naar de impact hiervan op het ziekenhuis. Als referentiecentrum voor orthopedische chirurgie en met ook een algemeen chirurg en bijkomend 2 specialisten in opleiding- is dit wederom een grote stap in het verbeteren van de gezondheidszorg.
Van OK zalen over naar een gans ander gebouw – het mortuarium. De koelkamer werd geïnstalleerd en is ondertussen volledig in gebruik. Dit was een bouwwerf van lange adem met de nodige problemen en verzuchtingen, maar het dient gezegd te worden – het eindresultaat is een functioneel en modern mortuarium veelal tot stand gekomen met lokale fondswerving.
4. Bezoekers
Het zal u niet verbazen dat deze titel ditmaal slecht een korte sectie in deze nieuwsbrief zal bekleden. Sinds maart 2020 ontving het ziekenhuis geen bezoekers meer uit het buitenland. De vele bezoeken van vrienden, partners en geïnteresseerden werden tijdelijk afgelast.
Dit nam niet weg dat er via email, what’s app en via regelmatige telefoongesprekken gecommuniceerd werd tussen partners en het ziekenhuis, tussen partners onderling,…. Want in bizarre tijden zoals deze weet men pas hoe sterk partnerships en vriendschappen zijn. Over de continenten heen werden reeds plannen gesmeed en projecten opgezet in overleg met het ziekenhuis. De ondersteuning van COVID-19 pakketten zoals verder in deze nieuwsbrief en de scholarships- zijn daar goede voorbeelden van.
Zoals jullie allen, hopen ook wij (als ik dan mag spreken uit naam van vele partners) dat deze bizarre tijden snel ten einde zullen komen zodat vele activiteiten terug kunnen plaatsvinden.
5. studenten en buitenland ervaringen
Ook het ‘scholarship’ verhaal is er een voorbeeld van sterke banden en vertrouwen. Het kan niet voldoende herhaald worden – educatie is een sleutel naar de toekomst!
Terwijl in maart 2020 vele scholen en universiteiten in Tanzania voor onbepaalde tijd sloten, kwamen onze studenten zich inzetten in het ziekenhuis. Ondertussen konden ze allen opnieuw hun studies hervatten en zijn er geen grote verlengingen in studietijden te verwachten.
Een overzicht van onze huidige studenten, diegenen die terugkeerden naar het ziekenhuis tijdens de laatste maanden en onze nieuwe delegatie startende studenten:
Een overzicht van onze huidige studenten (in samenwerking met steun van andere donoren):
- Sante – Master in Obstetrics/Gynaecology
- Godnester Mungure – Bachelor in Medicine
- Remi Dayeye – Bachelor in Pharmaceutical Science
- Mary Kauki – Master in Procurement and Supply Chain Management
- Julius en Omega – onze twee studenten verpleegkunde keerden in september 2020 terug naar het ziekenhuis en werken momenteel op respectievelijk het OK (Julius) en de vrouwenafdeling en kinderafdeling (Omega). Remi had volgens planning ook reeds moeten terugkeren naar het ziekenhuis, maar omwille van COVID-19, konden een deel van zijn eindpresentaties en eindexamens niet plaatsvinden. Maar zoals het er nu uitziet, zal ook hij (weliswaar met wat vertraging) in januari 2021 het apothekersteam in het ziekenhuis opnieuw vervoegen.
In samenwerking met andere partners kon het ziekenhuis dit jaar 4 nieuwe scholarships aanbieden.
- Neema Kaaya – Bachelor in records keeping
- Eunice Mbise – Bachelor in pharmaceutical science
- Praygod Kaaya – Bachelor in radiography
- Caroline Agade – Bachelor in Medicine
Caroline Agade zal door de vzw. NW ondersteund worden in haar studies. Zij is een hardwerkende Clinical Officer die al lang droomt van een opleiding tot arts. Met de vele mannelijke artsen, zal zij samen met Godnester Mungure (die reeds enkele jaren geleden startte met haar opleiding tot arts) er mede voor zorgen dat patiënten in de toekomst ook kunnen kiezen voor een vrouwelijke arts. We wensen haar en alle andere studenten zeer veel succes bij hun studies!
Omwille van COVID-19 liggen alle uitwisselingsprojecten momenteel even stil, maar de vele partnerorganisaties hebben wel laten weten aan het ziekenhuis dat zodra dit mogelijk zal zijn, de programma’s terug zullen opgestart worden.
6. pediatrie
Ook hier is het iets stiller geweest dan in normale tijden. De programma’s waarbij een grote focus ligt op de pediatrische orthopedie en dan voornamelijk, de behandeling van klompvoetjes bij kinderen/jongvolwassenen is gedeeltelijk uitgesteld.
De screenings en voorbereidingen in samenwerking met Plaster House en USA Rehabilitation Centre vinden gewoon plaats. Lokale collega’s screenen de kinderen, waar mogelijk wordt de klompvoet reeds behandeld met de Ponseti methode (corrigerende gipsen) en aangepaste schoentjes. Kleinere chirurgische correcties worden ook doorgevoerd. Maar de specifieke chirurgische behandeling van complexere klompvoeten dienen uitgesteld te worden. Want hoewel het ziekenhuis beschikt over een zeer gekwalificeerde orthopedisch chirurg, zijn deze operaties, ingrepen die het lokale team graag doet met het nodige specifieke materiaal in samenwerking met een ervaren Duits orthopedisch pediatrisch chirurgenteam. We gaan er allen vanuit dat dit volgend jaar zeker opnieuw van start kan gaan.
Waar behandeling van complexe klompvoeten stilligt, gaan de pediatrische consultaties zowel in de OPD als bij onze specialisten (orthopedie en algemene chirurgie) wel gewoon door voor de kinderen.
De top 3 ziektebeelden (in random volgorde) van gehospitaliseerde kinderen (ondersteund door vzw. NW):
- Orthopedie (voornamelijk femurfractuur)
- Luchtweginfecties
- Maag-darmaandoeningen
Niet alleen in het ziekenhuis, maar ook outreach is een vast onderdeel van de pediatrie. Net zoals in België zijn vele families niet naar het ziekenhuis gekomen in de afgelopen maanden. Dit in Tanzania uit angst voor besmetting, maar voornamelijk ook uit financiële overwegingen en angst voor de ziekenhuisfacturen. Net daarom is het sensibiliseren van de community enerzijds en het vroegtijdig detecteren van zieken in de community anderzijds nu nog belangrijker dan ooit tevoren.
De ‘kids club’ waarover in de vorige nieuwsbrief gesproken werd is zo’n initiatief waarbij de community betrokken is. Deze liep en loopt gewoon verder. Net deze kinderen en hun families hebben het vaak extra moeilijk, zeker nu toerisme en alle kleine ‘gift shops’ waar deze families een inkomen van genereerden, niet meer bestaan.
Het zijn ook vele families van de kinderen en jongeren die deel zijn van de ‘kids club’ die een COVID pakket ontvingen (zie ‘special update COVID).
Ook de outreach naar Namalulu vond reeds tweemaal plaats dit jaar. In maart en in juli 2020 ging het gebruikelijke team naar de Masaai Community waar ze reeds een vaste waarde vormen. Vele families en kinderen werden gezien en kregen een medische check-up.
7. Special: COVID -19 update
COVID-19, het dagelijkse nieuws hier. Ook in Tanzania laat COVID-19 zijn sporen achter. Over het aantal gevallen kan men enkel speculeren, want duidelijke cijfers worden sinds mei 2020 niet meer doorgegeven.
Niet enkel Tanzania, maar het grootste gedeelte van Sub-Sahara Afrika lijkt veelal gespaard te zijn gebleven van de COVID zieken. Zo hoor ook ik hetzelfde verhaal uit het ziekenhuis. Ziekenhuizen lagen in April/mei vrij vol met vermoedelijke patiënten (er wordt zelden getest), maar aanhoudende nieuwe opnames omwille van patiënten met tekenen van COVID-19 bleven uit.
Dit wil echter niet zeggen dat COVID geen impact had op het land en zijn bevolking. Er zijn en blijven grote uitdagingen om ervoor te zorgen dat de focus op o.a. malaria, HIV en andere zorgprogramma’s niet wegvalt hetzij door het individuele gedrag van de patiënten of door het (inter)nationale gezondheidsbeleid. Het blijft een grote bezorgdheid… en de impact zal pas later volledig duidelijk worden.
Ook de sociaal -economische gevolgen zijn des te groter. Bijna geen toerisme meer, scholen die lange tijd toe bleven, geen sociaal ondersteuningssysteem,…. Velen verloren hun baan en hun inkomsten en gezinnen belandden in armoede.
En ook het ziekenhuis werd zelf getroffen. Patiënten met openstaande rekeningen stapelden zich op, terwijl ter zelfde tijd ook het ziekenhuismateriaal zoals chirurgische maskers, handschoenen, zuurstoftanks,… duurder werd.
De vzw. NW besloot mee in de bres de springen. Een extra mail met info werd naar vrienden verstuurd en ook vrienden vanuit de USA zetten een crowdfunding pagina op. De vele reacties en de vele donaties waren echt hartverwarmend. We zamelden reeds meer dan 4000 euro in.
Het ziekenhuis werd ondersteund met een eenmalig extra budget te spenderen specifiek voor de aankoop van chirurgische maskers, handschoenen,…. zodat het personeel zich maximaal kon beschermen bij mogelijke COVID contacten, maar ook reguliere zorg zoveel mogelijk kon blijven plaatsvinden.
Het grootste gedeelte van de fondsen werd aangewend voor het aankopen van corona preventie pakketten voor gezinnen in moeilijke omstandigheden. Hiervoor werd gestructureerd te werk gegaan. Er was een duidelijk overleg en afspraak met het ELCT Rehabilitation Centre die ook pakketten voorzag voor families. Er werden afspraken gemaakt- zij voorzagen pakketten voor families van hun studenten, het ziekenhuis voorzag pakketten voor (families van) patiënten/ outreach families.
Om ervoor te zorgen dat de pakketten terecht kwamen bij families die er het meeste nood aan hadden, werd het outreach team van de palliatieve zorgen van het ziekenhuis ingezet. De pakketten werden gegeven aan families waarbij er al een vooraf bestaande kwetsbaarheid aanwezig was, zoals een langdurig zieke in de familie, alleenstaande ouders, minderjarige kinderen die alleen wonen of bij grootouders inwonen,…
In een eerste fase werden 44 families – bestaande uit 172 kinderen/volwassenen voorzien van een pakket. Door de overweldigende steun die we ontvingen werden in een tweede fase nog een extra 67 families bestaande uit 326 kinderen/volwassenen geholpen.
Elk pakket omvatte het volgende:
- 20 kg mais
- 4,5 kg bonen
- Vloeibare zeep in een herbruikbare dispenser
- 1 liter kookolie
- Herbruikbare emmer met kraantje
- 2 herbruikbare mondmaskers/per persoon (lokaal gemaakt)
- Een uitleg over de preventie van COVID-19 op kindermaat
Dit lijkt misschien voor velen een druppel op een hete plaat, maar voor lokale families was dit gebaar een hoognodige verademing om toch een bepaalde tijd te overbruggen. We kregen vele foto’s en ingesproken berichten terug via collega’s van de palliatieve zorg.
Dit brengt het totaal tot op heden op 111 pakketten voor 111 families bestaande uit 498 kinderen/volwassenen.
Deze ondersteuning is nog niet afgelopen en in samenspraak met de lokale partners bekijken we hoe we verder kunnen helpen om kwetsbare gezinnen en patiënten verder te ondersteunen om deze periode door te komen.
8. uitdagingen en toekomstplannen
De materniteit blijft steevast op de lijst staan van moeilijke, maar zeer belangrijke en urgente projecten. De grootte van de investering en de complexiteit van het project zijn niet te onderschatten. Er worden telkens weliswaar kleine maar zekere stappen vooruit genomen in de planning van het project in samenwerking met het ziekenhuis en verscheidene partners.
Partners, vrienden en sympathisanten die normaal gezien het ziekenhuis komen bezoeken, ter plaatse helpen/ondersteunen…. Allemaal ‘on hold’ sinds maart 2020. Maar we zijn enorm trots op het ziekenhuis, want als er toch iets goed mag zijn als gevolg van COVID- het leert ons dat het ziekenhuis over bijzonder veel entrepreneurship beschikt, ownership heeft en transparant communiceert naar alle partners. In deze uitdagende tijden gaat de zorg in het ziekenhuis onvermoeid verder, desondanks de extra uitdagingen.
Fundraising vormt een grote uitdaging dit jaar. Maar ik zou jullie allen van harte willen bedanken voor de vele warme steun (in al zijn facetten) die we de laatste maanden wederom mochten ontvangen. Bedankt voor jullie enthousiasme en interesse over continenten heen …